Σκοπιανό άρθρο: Η περίπτωση της αντίστροφης μεθόδου στην επίλυση της ονομασίας

Ο γνωστός αρθρογράφος των Σκοπίων, Μιροσλαβ Γκάρτσεφ, αναφέρεται στην αντίστροφή μέθοδο που δίνει τη δυνατότητα της επίλυσης κάθε προβλήματος.

Αφού δίνει κάποια παραδείγματα για την αντίστροφη μέθοδο που χρησιμοποιείται και στη μηχανική θα δώσει το στίγμα του στην επίλυση της διαφοράς για την ονομασία της πΓΔΜ.

Έτσι,

Στην περίπτωση του ονόματος και τη διαμάχη που έχουμε με την Ελλάδα για την εξεύρεση μιας «Αμοιβαίας αποδεκτής λύσης» η εφαρμογή της αντιστροφής μας καθορίζει την ακόλουθη εργασία:   Τι πρέπει να κάνω ώστε -και στις δύο πλευρές- – να μην καταφέρουν να επιλύσουν ποτέ τη διαφορά;

Δηλαδή αντιστρέφουμε την αδυναμία επίλυσης, προσπαθούμε να βρούμε διαδικασίες που να εγγυώνται την αφερεγγυότητά μια λύσης, έτσι διαπιστώνουμε και πρακτικά τις στάσεις και δράσεις που πρέπει να αποφύγουμε. Με την αντίστροφη μέθοδο ανακαλύψαμε τα πραγματικά εμπόδια της πολιτικής διευθέτησης.

Τι πρέπει να κάνουν οι δύο πλευρές ώστε η διαφωνία του ονόματος να γίνει άλυτη;

Να μη μπορεί να επιλυθεί ποτέ;

Πρώτον, οι δύο πλευρές πρέπει να μεγαλώσουν το πρόβλημα όσο μπορούν, προσθέτοντας σε αυτό όλες τις πτυχές που είναι διαθέσιμες και για τις οποίες δεν μπορεί να γίνει καμία διαπραγμάτευση. Όπως: Ιστορία, δικαιοσύνη, αξιοπρέπεια, πολιτική και ηθική αξιοπιστία, εθνική υπερηφάνεια και ταυτότητα.

Δεύτερον, αυτή η επιδείνωση του προβλήματος πρέπει να φθάσει σε παροξυσμική κλίμακα: Η ελληνική πλευρά να τονίζει ότι το συνταγματικό μας όνομα δεν πρέπει να υπάρχει, εμείς να στεκόμαστε μετέωροι και να λέμε ότι με την αλλαγή του ονόματος θα πάψουμε να υπάρχουμε.

Το τρίτο και τελευταίο, αυτές οι θέσεις «έχουμε ή δεν έχουμε» πρέπει να τεθούν ως κόκκινες γραμμές μη διαπραγματεύσιμες :

ότι δεν έχουν αυτοί (οι Έλληνες) κανένα δικαίωμα στο όνομα «Μακεδονία» και η θέση μας να είναι ότι το όνομα είναι ό, τι έχουμε και δεν έχουμε και δεν θα το αλλάξουμε σε καμία μορφή και σε αυτό καλούμε τη συμμετοχή ολόκληρης της χώρας για τη λήψη αποφάσεων.

Τεχνική ερώτηση

Τι, λοιπόν, μας λέει η αντίστροφη μέθοδος; Ότι «εξασφαλίσαμε» την αποτυχία της επίλυσης του ζητήματος του ονόματος!

Ένα από τα πιο ισχυρά εργαλεία της κοινής λογικής δείχνει σαφώς ότι στην πραγματική ιστορία του προβλήματος και οι δύο πλευρές χρησιμοποίησαν ακριβώς εκείνες τις διαδικασίες που έπρεπε να αποφύγουν με κάθε κόστος, εάν ήθελαν να επιλυθεί το πρόβλημα!

Και έτσι, αγαπητοί αναγνώστες, το πρόβλημα με το όνομα μπορεί να επιλυθεί μέσα σε ένα μήνα, εάν αποφευχθούν οι ανοησίες που αναφέρονται παραπάνω και ακολουθήσουν την αντίστροφή μέθοδο:

Το πρόβλημα είναι ήσσονος σημασίας και μετατράπηκε σε τεχνικό ζήτημα για ένα ανεκτό όνομα για εξωτερική χρήση, που στην ουσία δεν έχει καμία σχέση με την πολιτιστική ταυτότητα, υπαρξιακές ή άλλες πτυχές του έθνους, είναι ένα ζήτημα που θα επιλυθεί από τεχνικές επιτροπές θα γραφεί σε ένα φύλλο χαρτιού και στη συνέχεια θα αποσταλεί στα Ηνωμένα Έθνη.

Δηλαδή, θα έχουμε ένα εξωτερικό όνομα, ένα εξώνυμο, ένα όνομα που θα χρησιμοποιείται από τους ξένους για χώρα ή ένα έθνος.

Σε αντίθεση με ένα ενδώνυμο με το οποίο θα ονομάζουμε τους εαυτούς μας.

Παρατήρησε ποτέ κανείς ότι οι Φινλανδοί αποκαλούν τη χώρα τους Σουόμι; Ή όπως οι Έλληνες αποκαλούν τη χώρα τους Ελλάδα και αυτοί λέγονται Έλληνες. Όλος, όμως, ο κόσμος αποκαλεί τη χώρα τους Ελλάδα και Έλληνες;

Κάθε άλλο.

Κάθε χώρα τους αποκαλεί με τη γλώσσα της και την προφορά τους, ως κάποια παραλλαγή του ονόματος Γκρέτσια, όπως αποκαλούσαν οι Ρωμαίοι την Ελλάδα και Γκρεκούς τους Έλληνες στις αμοιβαίες επαφές τους!

Και τι τρομερό πράγμα συνέβη στους Έλληνες, όταν όλος ο κόσμος τους αποκαλεί με μια λέξη που δεν τη χρησιμοποιούν οι Έλληνες;

Έγινε τίποτε;

Όχι. Απλά οι αρχαίοι Έλληνες χρησιμοποίησαν την αντίστροφη μέθοδο για να αποφύγουν τις ηλιθιότητες, οι οποίες προφανώς δεν είναι γνωστές στους νέους Έλληνες αλλά και στους δικούς μας.  πηγη